Yol bulmak için (Tan)

Tan

Yayın Tarihi: 12.08.1936

Sayfa: 3

FELEK

Yol bulmak için

Bir küçük finomuz var. Pekinuva denilen Çin köpeği. Ne zaman dışarı çıkarsak koklamadığı ve velev ki bir damla olsun ıslatmadığı köşe kalmaz. Ben içerlerim. Yola çıktık, doğru dürüst yürüse ya! Avrupa’da hele büyük şehirlerde köpeklerin bu merakının önüne geçmek için bütün mağazalar köşelerine ve duvar diplerine toz kükürt dökerler. Köpek kükürdü koklayamaz. Koklamayınca da ıslatmaz.

Bu merakı sade bir hayvan fizyolojisi tezahüründen ibaret sanırdım. Bu defaki Berlin seyahatimde bunun bir lüzum mahsulü olduğunu anladım. Hele büyük şehirlerde henüz istikametlerin kestirilemediği ilk günlerde yol bulabilmek hakikaten müşkül şey!

Berlin’de Fransızca bilerek yol aramakla Hicazda Rumca yolunu sormak arasında pek fark olmadığı için ekserî yolumu kaybediyor ve bir taksiye binmeye mecbur oluyordum. Halbuki bizim fino gibi bir marifetim olsaydı, her geçtiğim yeri koklar, kendimden bir ıslaklık bırakır ve dönüşte de ayni koku ve ıslakları takip ederek yerime dönerdim. Her hangi şehirde, hükûmette, rejimde ve idarede yolunu şaşırmadan ve kimseye sormadan yürüyebilenlere baktıkça kendi hesabıma hayran oluyor ve bu işi hangi marifetle yaptıklarını merak ediyorum. Ben bir muntazam Avrupa şehrinde yolumu şaşırırken onların bu muvaffakiyetleri herhalde bana meçhul bir cihazın mevcudiyetini göstermektedir.

B. FELEK