Mussolini meydan okuyor
Tan
Yayın Tarihi: 17.05.1936
Sayfa: 3
FELEK
Mussolini meydan okuyor
Gazetelerin bize getirdikleri akislere nazaran İtalya diktatörü Sinyor Mussolini Habeşistan’ı istiladan sonra şimdi dünyaya meydan okuyormuş.
Son 25 senelik zaman bize böyle nice meydan okuyanları gösterdi ki ardından koştukları maceranın sonunda kapağı ecnebi diyarına dar attılar ve selâmeti bir kuytu köyde oturmakta buldular. Hâlâ sakalını tarayan ve bahçesinde odun destereleyen sabık Kayser bunlardan biridir. O da böyle önüne gelene çatmış ve muttasıl meydan okumuştu.
Ben Sinyor Mussolini’yi daha mantıklı ve halk içinden çıktığı için onu daha iyi tanır sanıyorum. Muvaffak oldukça halk adamı alkışlar. Lakin işler biraz aykırı giderse “Ahibba (dostlar) şive-i yağmada mephut eyler (hayrete düşürür) âdayı” mısraı derhal tahakkuk eder. Hem insan bunun farkına varamaz. Bir İngiliz darbımeseli(atasözü) vardır. Türkçesi az bir İngiliz’den işitmiştim. Derdi ki:
“Ne zaman insan düşüyor, bir şey duymuyor. Ama ne zaman stop yapıyor, o zaman çok ağrıyor.”
Buna benzer bir Amerikan karikatürü de vardı:
Bir adam Amerika’nın yüksek binalarının birinden düşerken önünden geçtiği pencerelerin birinden birisi düşene soruyor:
— Nasılsınız?
O da cevap veriyor:
— Buraya kadar iyiyim!
Onun dediği gibi:
— Buraya kadar iyiyim. Deyip artık nara atmayı bırakmak.
Bir ufak fıkra daha:
Herifin biri, meydan okumaya meraklı imiş.. Bir gün etrafı boş bir kır yolundan geçerken şöyle bir gerildikten sonra:
— Ey! Var mı bu dünyada benim kadar kabadayı be!.. diye kendi kendine bağırmış. Tesadüf bu ya, o sırada birisi yol kenarındaki ağaçlardan birinin arkasında imiş, öksüreceği tutmuş ve öksürmüş. Bizim kabadayı hemen:
— Bir ben, bir de sen! demiş..
Politika bir garip salatadır. Kâh iştiha açar, kâh adamın genzine kaçar. Günün birinde ağaç arkasından öksürünceye kadar bırakalım Sinyor Mussolini dünyaya meydan okusun.
B. FELEK